Οι κολασμένοι στο νησί του Παραδείσου Μουσταφά, Γιασίν, Αμπτού στην Κέρκυρα. Το πρωί, στο Σαρόκο μήπως τύχει κανένα μεροκάματο, στο λιμάνι μήπως τύχει καμιά νταλίκα… Το βράδυ χάνονται σαν τα πουλιά, στα ερείπια της πόλης. Της πόλης που δεν επέλεξαν για προορισμό. Της πόλης της οποίας την ύπαρξη αγνοούσαν, μέχρι τη στιγμή που ξεβράστηκαν πάνω […]

Το μήλο της γνώσης και η αιώνια τιμωρία   Με την Παλαιά και την Καινή διαθήκη, δεν έχω καλή σχέση. Ότι θυμάμαι από το δημοτικό, τότε που διάβαζα τα πάντα με στόχο το δέκα. Μετά, στα γυμνασιακά χρόνια με τις πρώτες ανησυχίες, η σχέση με τα θρησκευτικά ήταν από τις πρώτες που υπέστη αμετάκλητη ρήξη. […]

Το πρώτο μου μυθιστόρημα Λιάνα Βραχλιώτη Περιοδικό R+, απρίλιος 2008 Ήταν μετά τις διακοπές του Πάσχα του 1968. Μόλις είχαμε επιστρέψει από το ταξίδι στην Κάσο, το νησί καταγωγής της μητέρας μου. Εγώ ήμουν δέκα χρονών, σφόδρα ερωτευμένη με το Γιώργο, έναν έφηβο Κασιώτη, και απογοητευμένη μέχρι θανάτου, καθώς η δεκαήμερη προσπάθεια στο νησί να […]

Ο τόπος «μου» Λιάνα Βραχλιώτη, περιοδικό Το Καταφύγιο, τεύχος 02/2009, σσ. 172-175. Ο τόπος μου, αν χωράει κτητικό σε έναν τόπο, είναι ένα μακρόστενο κομμάτι γήινου φλοιού που ξεχώρισε από τον κορμό της Ελλάδας κάποτε, τότε που οι Τέκτονες έπαιζαν τα παιχνίδια τους και πάνω στα άτσαλα αστεία τους με το μικρό πράσινο πλανήτη, άλλος […]

Μικρό Πάπιγκο. Η ψευδαίσθηση της στασιμότητας του χρόνου. Περιοδικό το Καταφύγιο, τεύχος 01, 2008.  Επιστροφή στα Ζαγόρια 16 χρόνια μετά την τελευταία φορά. Χωρίς παιδιά, τα παιδιά έχουν φύγει εδώ και χρόνια ακολουθώντας την αναπόφευκτη πορεία τους προς την ανεξαρτησία. Με κάποιους φίλους που την έχουμε ξανακάνει πολλές φορές στο παρελθόν και κάποιους που για […]